verloving/engagement

Hoi,

Zoals al eerder vermeld heeft Madusha, Aruna zijn dochter zich officieel verloofd, zowel in Australie als hier in Sri Lanka. Eigenlijk zijn ze ook getrouwd, want in Australie hebben ze hun huwelijk laten registreren. Dit werkt echter net zoals bij de katholieken, het wettelijke huwelijk is slechts een formaliteit, het boeddhistische huwelijk telt, en dat vindt plaats over 2 jaar.
In tegenstelling tot Nederland is hier een verloving een ontzettend grote gebeurtenis, althans in de high middel class en hoger. Deze opmerking komt niet echt overeen met mijn gedachten, maar helaas hier in Sri Lanka hebben wij nog een echt klasse en kaste systeem. Iedereen ontkent het bij hoog en laag, maar o wee als je kind iemand wil trouwen die behoort tot een lagere groep!
Het party gebeuren begon met een diner van zijn ouders met Madusha haar moeder en wat andere verwanten, uiteraard waren wij hier niet bij. Moeder koos een makkelijke weg en deed het in een restaurant, italiaans georientee3rd, erg goed trouwens..
Volgende dag kwam de familie bij ons voor het diner. Wij hadden gekozen voor een combinatie van westers en sri lankees eten. Helaas waren ze eerst uitgenodigd voor de thee bij moeders, wiens zus hier op 5 minuten afstand woont, en daar hadden ze al een aantal pastries gegeten. Hier in Sri Lanka krijg je altijd als je ergens thee gaat drinken ook pastries, het zijn een soort kroketten maar dan met een vulling van vis, kip of groenten. Ik vind ze erg lekker, en ook Luigi echtgenoot van Cindy kon er van genieten toen ze hier waren. Kortom ze vonden het eten erg lekker, maar hadden niet zo erg veel honger.
De gewoonte is dan ook om als mensen voor dit soort dingen in je huis komen om de traditionele olielamp (als je er eentje bezit) aan te steken. Wij hebben hem gekregen als huwelijkscadeau, dus de lamp is aangestoken.
Vrijdag diner bij mijn schoonzus met de hele familie, maar eerst moest ik de traditionele weddingcake in de doosjes doen. Deze cake wordt doorgaans door de familie bereid, maar wij hebben het besteld bij de banketbakker. Na het vullen van de doosjes, moet de doos op een emmer gezet worden in een grotere emmer met water, en deze emmer mag niet in contact komen met muren of meubilair.
Reden hiervoor is dat de mieren gek zijn op deze cake, als je het op water zet vrij van muren enz., kunnen ze niet in de doos klimmen.
Mijn schoonzus is niet bepaald de beste organisator van de familie, dus Aruna zei laten we maar vroeg gaan en dat was een heel goed idee. De party zou beginnen om 07.30 en wij waren daar om 07.00, schoonzus liep nog steeds in haar werk sari, de keuken was een grote puinhoop en de bediende zag het volgens mij ook niet meer zitten. Eerst schoonzus naar boven gestuurd om te douchen, daarna samen met Aruna keuken opgeruimd, tafel gedekt enz. In de tussentijd was de bediende in de bijkeuken druk aan het koken, uiteraard met een doek over haar hoofd, anders vallen er haren in het eten.
Hier in Sri Lanka hebben de grote huizen een keuken, die ze pantry noemen, daarin wordt niet gekookt.
Het koken vindt plaats in de bijkeuken, daar hebben ze vaak ook een mogelijkheid om op hout te koken. Dat gebeurt in speciale kleipotten en geeft een speciale smaak aan met name vis enz.
Het diner was een groot succes, heel traditioneel hoppers en string hoppers in combinatie met diverse curries en sambals. Hoppers zijn een soort pannenkoeken, stringhoppers een soort vermicelli. En uiteraard speciaal voor mij garnalen.
Volgende dag het “echte” feest in een restaurant. We hadden het hele restaurant afgehuurd. Ook daar werd weer de olielamp aangestoken. Het was een geweldige party, lekker eten, leuke mensen, dansen op Sri Lankese muziek. We hebben genoten. Dansen op Sri Lankese muziek is trouwens wel even oefenen, maar ik denk dat ik het nu aardig onder de knie heb.
Zondag hoera een vrije dag….alleen even onze olielamp ophalen bij het restaurant en de potten die we hadden gekocht voor de lotuslelies. Nu ja even…..we zijn toch wel een uurtje onderweg naar Colombo.
Maandag om 7 uur vertrokken, feest bij haar moeder in het zuiden, ca 5 uur rijden van ons huis. Tja moeder kwam op de officiele party om 08.45 terwijl het begon om 07.00 uur, en iedereen zat te wachten op haar aankomst, geen eten voor de olielamp is aangestoken, en dat geeft wel een beetje een indicatie over deze party. Het was wel heel traditioneel. Hier in Sri Lanka in de dorpen vertel je de mensen dat lunch/diner gereed is door met een blad met 2 glazen bedekt met een servet rond te gaan, iedereen moet dat dan aanraken.
Grappige is dat wij en de schoonfamilie Aruna zijn dochter Madusha noemen, echter zijn ex vrouw noemt haar Niruskhi. Dus nu een weddingcake met de naam Niruskhi en Hemal en afgelopen zaterdag Madusha en Hemal.
En toen gisteren de laatste party bij Hemal zijn tante. Ook dat was een leuk feest. Heel traditioneel na het diner (wat erg lekker was) samen Sri Lankese liedjes zingen.
In groot contrast vandaag een lunch bij het bejaardentehuis. Een van de oudjes was overleden. Gisteren was de 6 dagen boeddhistische dienst (helaas kon ik daar niet bij zijn) en vandaag de 7 dagen lunch.
En wat heb ik genoten van de gezichten van de oudjes! Na al deze uitgebreide diners! Ze kregen 2 soorten rijst, 2 soorten vis, boontjes, salade, aardappelcurry en papadam (soort kroepoek) en een pudding toe…..denk niet dat ik een van de feestgangers zo heb zien genieten van een maaltijd.
En nu zitten we heerlijk thuis! Feesten zijn leuk maar niet zoveel dagen achter elkaar, optutten enz, daarbij moeten we altijd een stuk rijden voor ieder feest.