kerst

Kerst in Sri Lanka.

Hoewel Sri Lanka overwegend boeddhistisch is, wordt hier toch uitgebreid kerstmis gevierd en dan met name het Santa Claus gedeelte, uiteraard met uitzondering van de katholieken die wel “echt” kerstmis vieren. Vooral dit jaar wordt er heel veel aan gedaan, waarschijnlijk omdat de 30 jarige oorlog eindelijk afgelopen is en niemand weet wat volgend jaar zal brengen na de presidentsverkiezingen (daarover een volgende keer)..
Gisteren was ik even in één van de grootste warenhuizen van Colombo en je kon over de hoofden lopen. Ook hier bezitten de mensen uit de middelklasse en hoger creditcards, waarvan in deze periode dankbaar gebruikt schijnt te worden gemaakt. Er werd al in de krant gewaarschuwd, dat de mensen het saldo na kerst wel weer moeten aanzuiveren, en de rente over debetsaldo’s is hier erg hoog!.
Gelukkig hoefde ik alleen maar even naar het toilet alvorens naar de salvation army te gaan.
Op vrijdag wip ik daar voor altijd even binnen bij mijn schoonzus die haar huisartsenpraktijk vlak bij de salvation army heeft, maar helaas moest ik gisteren ivm kerst op een tijdstip aanwezig zijn als de praktijk gesloten is. Uiteraard heeft de salvation army ook toiletten, maar ik heb mijn twijfels over de reinheid.

De kerstviering begon maandagavond bij het bejaardentehuis, waar ik op zaterdagmorgen in het kleine klaslokaal dat bij het huis hoort handwerkles geef aan de meisjes uit de buurt. Het huis staat in een hele arm gedeelte van Arthurugirija en de lessen zijn gratis, het materiaal wordt bekostigd door de Nederlandse eigenaresse en mijzelf. Doel van de lessen is de meisjes wat ontspanning te bieden.Meisjes uit deze kleine dorpen hebben nog heel weinig vrijheid, uit school naar huis en achter het tuinhek. Als ze ergens heen moeten, bijv extra lessen, gaat vader of moeder mee.
Er zitten op het moment 6 vrouwen, die om diverse redenen, zoals geen kinderen en/of familie of kinderen die niet voor ze wensen te zorgen, in de Maria Home verblijven. Ook hun onderhoud wordt bekostigd uit de stichting van de Nederlandse eigenaresse. Hier in Sri Lanka is het wettelijk verplicht dat de kinderen voor de ouders zorgen (velen hebben geen of nauwelijks pensioen), doorgaans wonen de ouders ook bij de kinderen..
Vijf van deze vrouwen zijn katholiek en ook de SriLankese dame, Jasmin, die namens de Nederlandse eigenaresse verantwoordelijk is voor het dagelijkse reilen en zeilen is katholiek. Jasmin is van beroep zangeres en ze had een avond georganiseerd met het zingen van kerstliedjes in de tuin van de Maria Home samen met de mensen uit de buurt en de meisjes van mijn klas.. Iedereen die kwam werd gevraagd iets mee te brengen, cake, sandwiches, een soort bitterballetjes, limonade enz. We hadden de tuin leuk versierd met lichtjes en het weer werkte aardig mee, een paar druppels. En ook Santa Claus was uitgenodigd met kleine cadeautjes voor de dametjes.
Het was een bijzondere gewaarwording, kerstliedjes zingen in een bloesje met korte mouwtjes bij een temperatuur van zo’n 25° graden. De dametjes hebben genoten, vooral toen ze allemaal een zoen kregen van de kerstman….. eentje is nog nooit getrouwd geweest en die stond helemaal te giechelen.
Zaterdag hebben we nog een kerstlunch met zijn allen, daar verheug ik me erg op, want degene die voor ze kookt kan heel lekker koken.

Toen gisterenmiddag naar de salvation army voor de kerstviering. Hier wonen meisjes die slachtoffer zijn van incest, wachten op een uitspraak van de rechter of hun gevangenisstraf daar mogen uitzitten. Verder zitten er dan een aantal kleine kinderen, waarvan de moeder bijv in de gevangenis verblijft en dan nog een aparte groep van ongewenst zwangere meisjes waarvan de baby’s voor adoptie gaan.
Het is heel vreemd, maar de meisjes die een kind krijgen door incest besluiten doorgaans de baby te houden. In totaal zitten er op het moment 114 meisjes/vrouwen en kinderen. Ook hier geef ik handenarbeid les. Deze lessen worden extreem goed bezocht, soms zitten er wel 60 meiden te wachten, helaas heb ik het maximum gesteld op 45, anders wordt ik gek. Want het zijn niet allemaal lieverdjes en sommigen zijn geestelijk niet helemaal in orde.
Toen ik binnenkwam zaten de meisjes en kinderen allemaal al klaar in hun beste kleding, de baby’s hadden allemaal een luier om en waren ook speciaal voor de gelegenheid aangekleed, sommigen wel is waar in een beetje te kleine kruippakken maar dat mag de pret niet drukken.
De middag werd geopend door een meisje dat hier 20 jaar geleden was geboren en geadopteerd was door Zweedse mensen. Het was fijn te zien dat zo’n adoptiekind goed terecht was gekomen. Voor wat betreft de moeders die besluiten hun baby te houden heb ik daar wel eens mijn twijfels over, hoewel ik ook respect voor ze heb. De jongste moeder die we nu hebben is zelf pas 13 of 14.
Daarna werden er door diverse meisjes wat liedjes gezongen en dansjes gedaan en ook de kleintjes hadden wat ingestudeerd. Met name de kleintjes zijn altijd heel vertederend.
Gelukkig heb ik in mijn moeder een sponsor voor deze activiteiten, want hier moet ik alles zelf betalen.
En het materiaal verdwijnt vaak spoorloos, zet een doos met 45 potloden op tafel en je kunt er van verzekerd zijn, dat je aan het einde van de les er nog maar 20 hebt. Ook naalden verdwijnen spoorloos, de man van de winkel hier in het dorp heeft al eens gevraagd wat ik met al die naalden doe. Grappig verhaal hierover is trouwens dat één van de meiden dacht een fles lijm uit mijn tas gepikt te hebben (ze zijn niet te beroerd om elkaar te verraden) maar ze had in plaats van de lijmfles mijn waterflesje gepikt. Alleen met scharen ben ik heel secuur, die worden geteld en bij vermissing gerapporteerd ivm zelfmoordpogingen.
Deze keer had mijn moeder zoveel gegeven en ze heeft al beloofd dat ik als ik in febr in NL ben weer een aanvulling krijg, , dat ik genoeg over had om voor iedereen een chocoladereep te kopen.
Ook dit was een bijzondere manier van kerstmis vieren, hoewel ik ook een beetje triest was, omdat één van de meisjes die daar permanent woonde er helaas niet meer is. Zij is een slachtoffer van incest en zat er al zolang als ik daar kom.In het begin mocht je haar beslist niet aanraken, maar nu was het een echte knuffel. Als ze me op de trap zag aankomen kwam ze al aanrennen. Zij is nu een jaar of 14 en heeft vorige week een meisje van 3 jaar misbruikt. Het kleine meisje heeft ruim een week in het ziekenhuis gelegen. Het meisje dat het gedaan heeft is opgehaald door de politie en ondergebracht in een ander tehuis. Ik vind dit heel afschuwelijk voor beide kinderen.

Tijdens dit soort bijeenkomsten kom ik ook altijd Hermien tegen, een Nederlandse die ook voor de salvation army werkt, alleen op andere tijden dan ik. Zij is van beroep maatschappelijk werkster en haar taak is om de meisjes die hun kind voor adoptie geven te begeleiden. Dit doet ze met behulp van een tolk. Verder werkt zij nog voor een ander weeshuis, daar brengt zij iedere maandag een pakket met melkpoeder, babyzeep enz en ze ondersteunt een aantal gezinnen met voedselpakketten. Zij heeft echter geen moeder die haar ondersteunt. Als iemand na het doen van de kerst inkopen nog eur 5,-- over heeft, kijk even op haar site www.hermiens.waarbenjij.nu en lees een stukje van alle goede dingen die zij met zo’n klein bedrag kan doen. Er zijn hier nog zoveel mensen die zo ongelooflijk arm zijn.
Iedere keer als ik in Nederland ben realiseer ik me hoe geweldig goed de mensen het in Nederland hebben en hoe ongelooflijk hard ze kunnen mopperen. Als ik alleen al mijn moeder vergelijk in een mooi huis met genoeg middelen voor een aangename oude dag en dan de 6 vrouwen in het Maria Home zie, die alleen een bed en een kastje hebben en blij zijn met een stukje zeep voor de kerst.

Dit was mijn kerst verhaal.
Annelies