verkiezingen

Cindy heeft een mooie webpagina voor me gemaakt en dan moet ik daar natuurlijk ook iets op gaan schrijven.

Afgelopen zaterdag hebben we hier in een deel van het land een soort provinciale verkiezingen gehad. Het gaat allemaal heel anders dan in Nederland.

Als de regerende partij denkt dat het moment gunstig is in een bepaald deel van het land schrijven ze provinciale verkiezingen uit. En op dit moment is de tijd natuurlijk heel gunstig, omdat iedereen blij is dat de oorlog is afgelopen en de regerende partij overal met een grote meerderheid kan winnen.
De president wordt in principe voor een termijn van 6 jaar gekozen, maar hiervoor geldt hetzelfde. Deze president zit er nog geen 4 jaar, maar begin volgend jaar hebben we presidentsverkiezingen, zodat hij een nieuwe termijn van 6 jaar krijgt om zijn ambitieuze plan af te maken.
Helaas kosten al deze verkiezingen wel handen vol geld, en dat geld kan het land op dit moment eigenlijk niet missen, met nog zoveel mensen in de vluchtelingenkampen.

Maar ook de regering kost handen vol geld, want we hebben in dit kleine land meer dan honderd ministers en onderministers. . Deze (onder)ministers beschikken allemaal over één of meerdere peperdure auto’s. En verder nog ontelbare commissies. Zodra er iets mis is bijv de mexicaanse griep wordt er een commissie van “wijze” dames en heren benoemd

Iedere partij heeft een kleur en een symbool. De twee grootste partijen zijn de blauwe en de groene. Tijdens een verkiezingsperiode hangen in ieder dorp en stad overal blauwe of groene slingers. De campagne gaat met veel geschreeuw gepaard. Ook heeft iedere partij een symbool, bijv een betelblad, een bel, een olifant. Deze symbolen worden ook op de straten geschilderd. Dit is voor de analfabeten. Op het verkiezingsformulier worden de symbolen ook afgedrukt en kunnen zij zelfstandig stemmen.

Iedereen in het bezit van een identiteitskaart mag stemmen. In het stembureau wordt er met niet afwasbare inkt een nagel zwart gemaakt. Dit doen ze om te voorkomen dat mensen op meerdere plaatsen gaan stemmen. We hebben hier niet echt een georganiseerde burgerlijke stand. Aruna is bijvoorbeeld zowel hier in Athurugirija ingeschreven als in het dorp in het zuiden waar we ook een huis hebben. Hij kan dus 2x stemmen voor de provinciale staten, want het huis in het zuiden valt onder een ander district. Eens in de paar maanden komt de politie langs met een formulier waarop je moet invullen wie er in je huis wonen en de paspoort/of identiteitskaart nummers opgeven. De laatste keer kwamen ze op zondag om 7 uur ’s morgens en vond ik het niet nodig om op zo’n onchristelijk tijdstip open te doen.

Als je een uittreksel nodig hebt of iets dergelijks dan ga je naar de “gramma” met je papieren in het dorp waar je op dat moment woont en krijg je een handgeschreven uittreksel.
Het is hier dus heel belangrijk je huwelijksakte, geboortebewijs enz zuinig te bewaren, want het is vaak niet zo eenvoudig om een kopie te krijgen.

Dit was het eerste verhaaltje voor mijn website.